مهم یک جسارت و توصیه برادرانه به عزیزان بازیساز...

[Sato]

سلام بعد از خوندن نظرات نجومی شما اومدم یه چیزی از تحقیقاتم بزارم(من کلا خیلی تحقیق کردم ‌)
 
ببنید اگه راستشو بخواید اینه که تو ایران صنعت بازی سازی صد در صد با شکست مواجه میشه. دلایلش هم این مردم هستن که فکر میکنن بازی برای بچه هاست یا درگیر کار هستن یا میگن بازیسازی اصلا اینده ای نداره و برو دکتر شو(خودم ‌)

ولی این موضوع در خارج فرق میکنه بازیساز یه شغل خوب معرفی میشه به طوری که 70 درصد اقتصاد ژاپن به بازیسازی و انیمه هاش بستگی داره.( از نفت ایران بیشتر!!)

علاوه بر اون حمایت های زیادی از بازیسازی میشه.
مثلا سایت ((کیک استاتر)) با اینکه حتی بازی های مزخرف رو میزان اونجا. ولی کلی ادم میاد ازشون حمایت میکنه و بازی از یه چیز مزخرف به بهترین بازی جهان تبدیل میشه(مثال واقعی)

خرید بازی در خارج خیلی زیاده. چون اونجا بازی رو بصورت رایگان دانلود کردن ( یا همون کرک دانلود کردن) جرمه. برای همین بیشتر افراد بازی رو میخرن حتی اگه 50 دلار باشه!!

اما اینجا از بس سایت دانلود غیر قانونی هست که دیگه کسی عادت نکرده به خرید بازی و برای همین شغل مزخرفی به نظر میاد.

اگه میخواید تو ایران بازی بسازید فقط برای پول بسازید.
اگه میخواید بازی مورد علاقه تون رو بسازین حتما یکاری کنین که بتونین تو خارج بفروشین.

البته این نظر شخصیه. خودم هم میخوام بعد از این که کمی پول در اوردم مستر کارت بخرم و بازی مورد علاقه مو بسازم!

ختم کلام اینه که بازیسازی در داخل کشور آ-ی-ن-د-ه نداره!!

قصدم توهین نبود ولی حقیقت همینه ممنون. ‌ 

شما دیگه خیلی داری اوضاع رو سیاه میبینی و جامعه کوچیک اطراف خودت رو به کل کشور نسبت میدی که به کل اشتباهه.

طبق آخرین تحقیقات صورت گرفته تعداد پلیرهای ایرانی که 20 میلیون تخمین زده میشد به 32 میلیون نفر رسیده و این نشون میده قسمتی از همون افرادی که به قول شما برا بازی پشیزی ارزش قائل نبودن الان به سمتش کشیده شدن. با خودت میگی ممکن نیست همچین چیزی ولی من میگم میشه به دو دلیل : 
1- تغییر نسل : افرادی مثل من که ده سال پیش سنمون کم بود و بازی میکردیم الان دیگه سنمون زیاد شده و وارد جامعه شدیم ولی همچنان بازی یه بخشی از سبک زندگیمون هست پس به تنهایی میانگین بازیکن ها رو میبریم بالا.
2- وضعیت اقتصادی : یه نظریه تو اقتصاد هست که میگه وقتی مردم دچار فشار اقتصادی بشن به دو چیز پناه میبرن، اجناس ارزان قیمت و سرگرمی های کوتاه مدت برای فرار از دنیای واقعی. اجناس ارزان قیمتش رو که هممون داریم با رشد قارچی فروشگاه های زنجیره ای مثل کوروش و وین مارکت و اینا میبینیم. کاری که سالها قبل تو رکود اقتصادی آمریکا والمارت انجامش داد و الان غولی شده برا خودش. قسمت سرگرمی هم که نیازی به توضیح نداره. فیلم و موسیقی و گیم و ... مردم به این سمت متمایل میشن.
بله، خیلیا هستن که تو عمرشون بازی نکردن و نمیکنن. نمونش پدر و مادر خودم. اینا همون 48 میلیون باقی مونده رو تشکیل میدن. ولی خیلی از پدر و مادرا هم هستن که بجای فوروارد کردن پیام های چرت تو گروه های خانوادگی میشینن مثلا آمیرزا بازی میکنن.

بحث آینده بازیسازی در ایران الان به دو بخش تقسیم شده. بخش پی سی و بخش موبایل.
1- بخش پی سی : حق با شماست و این بخش کاملا برا بازیساز ایرانی مرده. اما، دلیلش رایگان بودن بازیهای خارجی نیست. دلیلش دلال بازی و مافیایی هست که تو بخش نشر بازیهای پی سی وجود داره. تقاضا برای بازی ایرانی وجود داره و بازی خوب باشه حتی تا یک میلیون نسخه هم جای فروش داره. اما ناشری نیست که این کار رو بکنه. چرا ؟ چون براش به صرفه تره فیفا رو هکی از رو نت دانلود کنه بعد رو سی دی رایت کنه و با قیمت ده دوازده تومن بندازه به مردم. دیگه خودت باید فهمیده باشی که هر جایی دلال جماعت وارد شد اون جا به خاک سیاه نشست. هر کس دوست داره بیشتر در این باره بدونه میتونه پادکست های امیرحسین فصیحی رو گوش بده.
2- بخش موبایل : این بخش 180 درجه با بخش پی سی فرق داره. در حال رشده و روز به روز هم داره بزرگتر میشه. بازیسازای ما تو این بخش دارن پا به پای بازار خارج جلو میرن. اما به خاطر تحریمها محدود شدن به بازار داخل و نتونستن از 100 درصد پتانسیلشون استفاده کنن. شما دست رو هر بازی موبایل موفق خارجی بزاری بازیسازای ما مشابهش رو در همون حد فنی و بصری ساختن. این نشون میده که ما از نظر دانش تو این حوزه کمبود نداریم. هزینه ای که پلیرها برا بازی موبایل میکردن در مجموع 100 میلیارد تومن بود که به 290 میلیارد تومن رسیده و بیشتر هم خواهد شد. حالا سهم بازیهای ایرانی از این 290 تا فقط 80 میلیارده و این نشون میده ما حتی تو همین بازار داخلی ایران هم کلی جا برای پیشرفت و رشد داریم. ( عکس ) 



و اما بحث قدیمی و کلیشه ای اما جذاب ذهنیت مردم نسبت به بازی و بازیسازی  ‌
ببین، هر پدیده جدیدی وارد ایران میشه اول مردم شروع میکنن به تخریبش. بعد زورشون نمیرسه و بهش عادت میکنن. بعد همونایی که تخریب میکردن میشن مصرف کننده ی پدیده جدید. بلااستثنا تو همه موارد این اتفاق افتاده. موسیقی، نوار، ماهواره و ... گیم هم از این قائده مستثنی نیست. 
حالا ذهنیت چطور شکل میگیره ؟ وقتی یه تفکری رو مدام مغزت دریافت کنه و محیط و نتایج هم اونو تایید کنه اون فکر تبدیل میشه به ذهنیت. حالا از قدیم الایام اینطوری بوده که دکتر و پزشک های یه جامعه همیشه سطح رفاه بالاتری از عموم مردم داشتن و مردم این موضوع رو مدام میدیدن یعنی براشون تکرار میشده. اینجا ذهن یه دودوتا چهارتای ساده میکنه با این مظمون که پس دکتر شدن مساوی است با پول و درآمد زیاد و اینجاست که ذهنیت شکل میگیره.
اینکه مردم میگن بازیسازی فلانه و اخه و پیفه بخاطر اینکه شخصی با عنوان بازیساز رو ندیدن دور و برشون که مثلا به موفقیت مالی بالایی رسیده و خونه لوکس داشته باشه و شاسی بلند سوار شه ! من یه مثال میزنم. یکی از بازیسازای خوب کشورمون که اکثرا تنهایی هم کار میکنه امیدصادقونده. سازنده بتلفیش و فندق. ایشون درآمد خیلی بالایی از بازیهاش داره. مثلا اونموقعی که حقوق اداره کار 1 میلیون بود، بازی بتلفیش تونسته بود در عرض یکی دو سال حدود 500 میلیون فروش کنه. یا بازی فندقشون که خیلی بیشتر از بتلفیش درآمد داشت.
حالا شما به من بگو، اگه امیدصاوقوند فامیل نزدیک شما بود و مثلا خانواده شما هر هفته موفقیتش رو میدیدن، آیا وقتی شما میگفتی میخوام بازیساز بشم پدر یا مادر شما مخالفتی میکردن ؟ نه ! اتفاقا هل ات هم میدادن به این سمت  ‌ 
الان منی که حقوقم فرضا 3-4 میلیونه از خدامه یه ماه جام رو با یه بازیساز که ماهی 30-40 تومن درمیاره عوض کنم. تو یه ماه داره اندازه یه سال من پول درمیاره  ‌
بحث کوچه بازار با واقعیت خیلی فرق داره. بخاطر شرایط اقتصادی ملت دنبال کاری هستن که با کمترین ریسک بتونه به پول برسونتشون. الان بری تو اتوبوس سوار شی بگی من یوتیوبر هستم هم بهت میخندن چون پدیده جدیدیه. ولی آیا درآمد یوتیوبر ها پایینه ؟ نه ! یوتیوبرای موفق خارجی که کاملا نونشون تو روغنه.
میخوام بگم مردم کوچه بازار معیار سنجش خوبی برا شغل های خلاقانه و جدید نیستن چون اصلا تو این فازا نیستن و ذهنیتشون با من و شما فرق داره.

خیلی طولانی شد امیدوارم بدرد کسی بخوره  ‌
مخلص همگی  ‌

درست میفرمایید. من زیاده روی کردم. با اینحال خیلی خوب میشد اگه بخش پی سی هم یه پیشرفتی میکرد. چون ساخت بازی اندورید کلی بدبختی میخواد و بیشتر قابلیت هارو نداره. امیدوارم روزی برسه که بازیسازی یکی از شغل های مهم کشورمون بشه ‌ ‌